Spacer po Lwowie

Po raz pierwszy w Lwowie byłem jadąc tzw tranzytem przez byłe terytorium Związku Radzieckiego, nic więcej niz terytorium. Pamiętam te budki miedzy miastami , gdzie milicjanci skrupulatnie czekali na jakikolwiek pretekst  aby zatrzymać samochód. Pamietam ,  beczki z których sprzedawano " kwas chlebowy " Co jednak najbardziej rzuciło mi się w oczy to kościoły pozamieniane w magazyny , lub po prostu zrujnowane. Następny razem odwiedziłem miasto na siedmiu wzgórzach podczas studiów. Wtedy własnie postanowiliśmy odwiedzić Cmentarz Orląt. Ku naszemu zdumieniu zobaczyliśmy w miejscu mauzoleum , jakiś zaklad a po mogiłach jezdziły ciezarówki.Teraz jest już inaczej . Lwów jest jest piękny i muszę powiedzieć ,że zakochałem się w nim już od pierwszego wejrzenia. Utkwiło mi też jedno wspomnienie związane z tym miastem. Jakieś 15 lat temu w weteranskim schronisku Wanda Park w Detroit , spotkałęm lwowiaka z krwi j kości , który zapewniał  mnie ,że takiego powietrza jak we Lwowie , jego Lwowie to" ni ma nigdzie na świecie". A chyba wiedział co mówi bo z armią generała Andersa widział trochę . Niestety nie dane było mu wrócic do swojego Lwowa , miasta  " Gdzie pieśnią cię budzą i tulą do snu? Tylko we Lwowi! Czy bogacz, czy dziad jest tam za pan brat I każden ma uśmiech na twarzy! A panny to ma słodziudkie ten gród, Jak sok, czekolada i miód!